WFF 2013: 15 filmów, których nie można przegapić

Warszawski Festiwal Filmowy zbliża się wielkimi krokami! Kolejna, już 29. odsłona jednej z największych polskich imprez filmowych, rozpocznie się w następny piątek (czyli 11 października). Przedsprzedaż biletów już ruszyła, dlatego też jak co roku uważnie przestudiowaliśmy program festiwalu i stworzyliśmy listę 15 filmów, których naszym zdaniem zdecydowanie nie można przegapić. Zobaczcie sami i oczywiście odpowiednio wcześnie zarezerwujcie sobie czas na te seanse!

Zatrzymane życie, Still Life, reż. Uberto Pasolini (Wielka Brytania/Włochy, 2013)

Kadr z filmu „Zatrzymane życie” (reż. Uberto Pasolini)

John May (w tej roli Eddie Marsan) jest londyńskim urzędnikiem odpowiadającym za pochowanie zmarłego, którego krewnych nie można odnaleźć. Stara się, by pogrzeby odbywały się z godnością i szacunkiem – pisze mowy pogrzebowe, starannie wybiera oprawę muzyczną. Jego nadmierne zaangażowanie nie jest jednak dobrze widziane przez pracodawcę. Do zorganizowania zostaje mu ostatni pogrzeb. Kiedy umiera jego sąsiad, John decyduje się na podróż po kraju, by odnaleźć krewnych i przyjaciół zmarłego, gdyż nie chce być znów jedynym obecnym na pogrzebie. Dla wycofanego i zamkniętego w sobie człowieka, będzie to również duchowa, transformująca podróż.

Hazardzista, Lošejas, reż. Ignas Jonynas (Litwa/Łotwa, 2013)

Kadr z filmu „Hazardzista” (reż. Ignas Jonynas)

Sanitariusz Vincentas ma poważny problem. Jest hazardzistą, który – gdy ma nóż na gardle – potrafi założyć się o wszystko, byleby tylko wyjść z długów. A tych wciąż ma wiele. Dochodzi w końcu do tego, że mężczyzna wpada na pomysł, by do zakładów wykorzystać swój zawód. Organizuje nielegalne zakłady, w których stawką są życie i śmierć. Początkowo wtajemnicza tylko kolegów z pracy. Interes kręci się nie najgorzej i szybko zatacza coraz szersze kręgi. Wkrótce koledzy stają się agentami przyjmującymi zakłady, a Vincentas trzyma bank. Kiedy sprawy finansowe idą ku lepszemu, na horyzoncie pojawia się kobieta. Wkrótce Vincentas stanie przed wyborem – gra czy miłość.

Kryształowa wróżka, Crystal Fairy, reż. Sebastián Silva (Chile, 2013)

Kadr z filmu „Kryształowa wróżka” (reż. Sebastián Silva)

Jamie to dwudziestoparoletni Amerykanin podróżujący z przyjaciółmi po Chile. Nie jest specjalnym bystrzakiem. Można powiedzieć raczej, że to mało wrażliwy prostak z wrodzoną zdolnością do wywoływania chaosu, gdzie się tylko pojawi. Na kolejnej pijackiej imprezie Jamie spotyka ekscentryczną… Kryształową Wróżkę i od razu zaprasza ją, by pojechała razem z nimi na północ, gdzie mają doświadczyć działania kaktusa San Pedro, zawierającego halucynogenną meskalinę. Na odległej, dziewiczej plaży na skraju pustyni magiczny wywar z kaktusa zaczyna działać i zaczyna się jazda bez trzymanki.

Moje rzeczy, Tavarataivas, reż. Petri Luukkainen (Finlandia, 2013)

Kadr z filmu "Moje rzeczy" (reż. Petri Luukkainen)

Kadr z filmu „Moje rzeczy” (reż. Petri Luukkainen)

Petri Luukkainen jest produktem przemysłu reklamowego, idealnym konsumentem, którego helsińskie mieszkanie wypełnione jest najróżniejszymi przedmiotami. Pewnego dnia rzuca go dziewczyna. Petri wpada w egzystencjonalny kryzys, zdając sobie sprawę, że ma problemy finansowe a przedmioty, które miały dać mu szczęście, jedynie go męczą. Zadaje sobie jedno pytanie: czego tak naprawdę potrzebuję? Zachęcony przez babcię, decyduje się na odważny eksperyment. Zasada jest prosta – zostawia wszystkie swoje rzeczy (włączając w to ubrania) w przechowalni i każdego dnia bierze stamtąd tylko jedną. Reżyser w fascynujący sposób dokumentuje przeprowadzony na sobie eksperyment, badając tym samym współczesną kulturę i nieustanną potrzebę ludzi, by swoje życie wypełnić kolejnymi przedmiotami.

Ida, reż. Paweł Pawlikowski (Polska, 2013)

Kadr z filmu „Ida” (reż. Paweł Pawlikowski)

Polska, lata 60. Anna jest nowicjuszką, sierotą wychowywaną w zakonie. Przed złożeniem ślubów matka przełożona stawia warunek: Anna musi odwiedzić swoją ciotkę Wandę, jedyną żyjącą krewną. Obie wyruszają w podróż, która ma im pomóc nie tylko w poznaniu tragicznej historii ich rodziny, ale i prawdy o tym kim są. Poruszający, kameralny, surowy i perfekcyjny w obrazie dramat, którym reżyser wraca do rodzinnego kraju. Z wielkim wyczuciem łączy intymną historię młodej kobiety z historycznym i społecznym tłem.

Niebiańska zmiana, Isteni Műszak, reż. Márk Bodzsár (Węgry, 2013)

Kadr z filmu „Niebiańska zmiana” (reż. Márk Bodzsár)

Milan ma 20 lat i jest pół Serbem, pół Węgrem. W 1992 roku, po dwóch latach wojny dezerteruje z armii i ucieka z Jugosławii na Węgry. Dzięki ukończonym studiom medycznym dostaje pracę w pogotowiu w Budapeszcie. Pracuje jako pomocnik medyczny. Wkrótce orientuje się, że kierowca karetki i jeden z lekarzy pozwalają niektórym pacjentom umrzeć. Nielegalne eutanazje mają podłoże finansowe i są związane z biznesem pogrzebowym. Milan jest rozdarty, ponieważ potrzebuje pieniędzy, żeby ściągnąć do siebie narzeczoną z ogarniętego wojną Sarajewa.

Banklady, reż. Christian Alvart, (Niemcy, 2013)

Kadr z filmu „Banklady” (reż. Christian Alvart)

Gisela ma 30 lat, mieszka w skromnym mieszkaniu z rodzicami i pracuje w fabryce tapet, podobnie jak setki młodych kobiet w latach 60. w RFN. Jednak Gisela ma marzenie: pojechać na Capri. Kiedy zakochuje się w Hermanie, wygląda na to, że marzenie może się ziścić. Herman jest taksówkarzem i włamywaczem ze specjalnością bankową. Pewnego dnia zabiera Giselę na napad. Okazuje się, że dziewczyna jest niezwykle utalentowana. Tak zaczyna się jej sekretne życie pod pseudonimem „Banklady”. Następuje transformacja z nieśmiałej, niepewnej siebie dziewczyny w królową rabusiów, która słynie z uprzejmości i unika rozlewu krwi. Film oparty na prawdziwej historii Giseli Werler, pierwszej Niemki, która okradała banki.

Wielkie złe wilki, Mi mefached me-ha-ze’ev ha-ra, reż. Aharon Keshales, Navot Papushado (Izrael, 2013)

Kadr z filmu „Wielkie złe wilki” (reż. Aharon Keshales, Navot Papushado)

Kadr z filmu „Wielkie złe wilki” (reż. Aharon Keshales, Navot Papushado)

W lesie zaginęła dziewczynka. Niebawem jej ciało zostaje odnalezione. Policjant-renegat Miki werbuje dwóch zbirów, by przy pomocy książki telefonicznej wymusić informacje od pozornie łagodnego nauczyciela Drora, którego podejrzewa o powiązanie z całą serią zabójstw. Oficjalnie Miki zostaje zwolniony z pracy, ale nieoficjalnie dostaje przyzwolenie na śledzenie i nękanie Drora. Gdy do akcji wkracza owładnięty żądzą zemsty ojciec jednej z ofiar, Gidi, sytuacja zaczyna eskalować. Hipnotyzujący thriller obfitujący w nieoczekiwane zwroty akcji, gwałtowne emocje, czarny humor, sarkazm i ironię.

Kilka kroków od gwiazd, Twenty Feet from Stardom, reż. Morgan Neville (USA, 2013)

Kadr z filmu „Kilka kroków od gwiazd” (reż. Morgan Neville)

Tłem filmu są unikalne, archiwalne nagrania wywiadów i koncertów, a bohaterami stają się ci, bez których nie byłoby największych muzycznych przebojów. To wokaliści wspierający, czyli chórki, stojące za największymi legendami rock and rolla i popu ostatnich kilkudziesięciu lat. Miliony słuchaczy na całym świecie znają ich głosy, ale tylko garstka może kojarzyć ich nazwiska. Poświęcając solową karierę, wspomagają swym talentem, muzyczną intuicją i osobowością największe gwiazdy muzycznych scen, godząc się na pozostanie w ich cieniu. O ich zaangażowaniu i wielkim wkładzie w powstawanie przebojów mówią m.in. Bruce Springsteen, Stevie Wonder, Mick Jagger, Sting, Cheryl Crow.

Ćwiczenie miłości, Love Building, reż. Iulia Ruginã (Rumunia, 2013)

Kadr z filmu „Ćwiczenie miłości” (reż. Iulia Ruginã)

Love Building to obóz terapeutyczny stworzony z myślą o ratowaniu rozpadających się związków. 13 par w ciągu tygodniowego turnusu ma odnowić swoją miłość. Pomagają im trzej młodzi terapeuci, którzy przez odpowiednio dobrane ćwiczenia starają się zmienić postrzeganie partnera. W ciągu tygodnia pary stawiają czoła wielu wyzwaniom, mają sobie przypomnieć jak wyglądały ich relacje przed kryzysem czy przypomnieć co takiego sprawiło, że zakochali się w sobie. Podczas pracy nad relacjami docierają do źródeł konfliktów. Jednak również terapeuci mają swoje własne problemy emocjonalne, które ujawniają się podczas warsztatów. Stopniowo sprawy zaczynają wymykać się spod kontroli. Zamiast hasła „żyli długo i szczęśliwie” zaczyna pojawiać się pytanie „czy miłość można naprawić w tydzień?”.

W ukryciu, reż. Jan Kidawa-Błoński (Polska, 2013)

Kadr z filmu „W ukryciu” (reż. Jan Kidawa-Błoński)

Radom, schyłek drugiej wojny światowej. Po śmierci matki młoda wiolonczelistka Janina mieszka tylko z ojcem. Pewnego dnia ojciec decyduje się udzielić schronienia w ich mieszkaniu młodej Żydówce, Ester. Janinie początkowo trudno jest pogodzić się z nową sytuacją, stopniowo jednak zaczyna się interesować przymusową lokatorką. Życie na niewielkiej przestrzeni mieszkania, w ciągłym niebezpieczeństwie powoduje, że relacje między dwiema dziewczynami stają się coraz bardziej intymne. Kobiety zaczynają żyć w swoim własnym świecie, zdane tylko na siebie. Niezwykła więź emocjonalna między dwiema kobietami przemienia się w pasję…

Olbrzym – samolub, The Selfish Giant, reż. Clio Barnard (Wlk. Brytania, 2013)

Kadr z filmu „Olbrzym – samolub” (reż. Clio Barnard)

Współczesna bajka o trzynastoletnim Arborze i jego najlepszym przyjacielu Swiftym. Arbor mieszka z matką i przyrodnim bratem. Ma ADHD, nie kontroluje swojej agresji i nie potrafi adaptować się do otoczenia. Jedyną osobą, z którą może się dogadać, jest jego najlepszy przyjaciel, Swifty. Kiedy Arbor zostaje wydalony ze szkoły za złe zachowanie, postanawia skupić się na zarabianiu pieniędzy. Szybko wsiąka w towarzystwo Kittena, który kontroluje lokalny rynek złomu i zaczyna dla niego kraść. Wkrótce chłopak wciąga w to przyjaciela i obaj wpadają w błędne koło, z którego nie ma ucieczki. Rosnące między chłopakami napięcie prowadzi do tragicznych wydarzeń.

Ani słowa więcej, Enough Said, reż. Nicole Holofcener (USA, 2013)

Kadr z filmu „Ani słowa więcej” (reż. Nicole Holofcener)

Elegancka i urocza, nowoczesna komedia romantyczna śledzi perypetie pewnej rozwódki. Rozwiedziona i samotna Eva pracuje jako masażystka. Kiepsko radzi sobie ze zbliżającym się wyjazdem córki na studia, przeżywając syndrom pustego gniazda. Na przyjęciu poznaje przyjemnego, zabawnego i podobnie myślącego Alberta. Po nieudanym małżeństwie Eva jest ostrożna, nie bez oporów angażuje się w znajomość. Równocześnie Eva zaprzyjaźnia się z nowa klientką salonu masażu, poetką Marianne, która raczy ją opowieściami o swoim byłym mężu… Ostra, wnikliwa komedia, która humorystycznie przedstawia życiowe zamieszanie jakie powstaje, gdy próbujesz zaangażować się w nowy związek.

Prince Avalanche, reż. David Gordon Green (USA, 2013)

Kadr z filmu „Prince Avalanche” (reż. David Gordon Green)

Alvin i brat jego dziewczyny, Lance, nie przepadają za sobą. Kiedy jednak pojawia się praca dla dwóch osób, wyjeżdżają razem. Spędzają całe lato na malowaniu pasów i stawianiu przydrożnych słupków na mało uczęszczanej drodze. Alvin jest spokojny i małomówny. Świetnie odnajduje się na pustkowiu, w nieco tajemniczym lesie. Odpowiedzialnie traktuje swoje zadania. Lance do niczego w życiu nie podchodzi poważnie, uwielbia słuchać głośnej muzyki i bezustannie gada o imprezach i dziewczynach. Las to dla niego nienormalne miejsce pełne niepotrzebnych liści i gałęzi uprzykrzających życie, w którym tylko magnetofon i komiksy mogą uratować przed śmiercią z nudów. Zdani tylko na siebie, przemieszczają się małym samochodem z jeszcze mniejszą przyczepką, sprzeczając się, popisując, walcząc ze sobą i swoimi słabościami.

Wenus w futrze, La Vénus à la fourrure, reż. Roman Polański (Francja/Polska, 2013)

Kadr z filmu „Wenus w futrze” (reż. Roman Polański)

Thomas, reżyser, cały dzień przesłuchiwał aktorki do głównej roli w swoim przedstawieniu. Były beznadziejne. Żadna nie przekonała go jako kobieta, która zawiera układ z mężczyzną, że będzie jej niewolniczo posłuszny. Thomas ma już wychodzić z teatru, kiedy do środka wpada Vanda. Ucieleśnia wszystko, czego Thomas nienawidzi. Jest arogancka, wulgarna i bezczelna. Thomas niechętnie zgadza się, by w końcu zaprezentowała swoje umiejętności. Jest zachwycony jej transformacją. Podobieństwo Vandy do postaci jest niebywałe i bynajmniej nie powierzchowne. Przesłuchanie przedłuża się i przybiera na intensywności…

Fragmenty opisów filmów pochodzą z katalogu z oficjalnej strony www.wff.pl.