Otwarcie 30. Warszawskiego Festiwalu Filmowego tuż tuż! Jeśli jeszcze nie wybraliście filmów, na które zamierzacie się wybierać w trakcie tegorocznej edycji festiwalu, zapraszamy do przejrzenia kolejnej partii naszych propozycji. Tym razem wybraliśmy 10 tytułów, o których mogliście co prawda wcześniej nie słyszeć, ale czujemy, że jeszcze będzie o nich głośno!

Jak powstrzymać ślub, Hur man stoppar ett bröllop, reż. Drazen Kuljanin (Szwecja, 2014)

Dramat nakręcony w 5 godzin i 17 minut – dokładnie tyle, ile trwa podróż pociągiem z Malmö do Sztokholmu. Środek zimy. W jednym przedziale spotykają się dziewczyna i chłopak. Prowadzą typowe dla nieznajomych rozmowy do czasu, aż odkryją, że jadą na ten sam ślub. Nie jest ważne, czy dostali zaproszenie, czy wpraszają się bez niego. Ważne, że i ona, i on mają dostatecznie dużo powodów, żeby chcieć go odwołać… Wkrótce okaże się, że łączy ich nie tylko wspólny cel, ale też bolesne wspomnienia i miłosne rozczarowania. To sprawi, że staną się sobie bliżsi.

Kafka – Schron, Kafka’s Der Bau, reż. Jochen Alexander Freydank (Niemcy, 2014)

Film oparty na niedokończonym opowiadaniu „Schron” Franza Kafki. Franz jest po czterdziestce. Jest człowiekiem sukcesu, więc może pozwolić sobie na mieszkanie w apartamentowcu. Tu czuje się komfortowo, a przede wszystkim bezpiecznie. Jego dom to prawdziwa twierdza. Pewnego dnia odkrywa, że nie jest tu jednak całkiem sam i po raz pierwszy czuje się zagrożony. Zaczyna zwalniać się z pracy, by obserwować budynek z zewnątrz. To staje się jego obsesją i wyczerpuje go zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Wkrótce traci pracę, a rodzina gdzieś znika. Zdesperowany Franz wraca do domu, by odnaleźć intruza. Odcina zasilanie oraz wodę i wszystko pogrąża się w chaosie. A jego tajemniczy prześladowca zbliża się i wkrótce staną twarzą w twarz…

Zanim zniknę, Before I Disappear, reż. Shawn Christensen (USA, 2014)

Ciemna noc duszy – w takim momencie życia jest teraz Richie. Jest psychicznie wypalony. Pracuje w nocnym klubie, gdzie zeszłej nocy w toalecie znalazł ciało kobiety. Ma już dosyć. Ostatnio myśli o samobójstwie. Dzwoni telefon. To jego starsza siostra, z którą od dłuższego czasu nie utrzymywał kontaktów. Prosi brata o kilkugodzinną opiekę nad jej 11-letnią córką, Sophie. Niespodziewane zadanie zaskakuje go i zmienia mu plany. Szef klubu nie jest zachwycony. Szykuje się długa i wyjątkowo ciemna noc. Film jest rozwinięciem historii opowiedzianej przez Shawna Christensena w nagrodzonym Oscarem i obsypanym dziesiątkami nagród filmie krótkometrażowym „Godzina policyjna”.

Travelator, reż. Dušan Milić (Serbia, 2014)

Slav ma 18 lat i jest namiętnym graczem we wszystkiego rodzaju strzelanki. I jest w tym najlepszy. Wiedzą o tym nie tylko jego przyjaciele, ale też ludzie, którzy postanawiają wykorzystać jego zdolności. Pewnego dnia wynajmują go do prawdziwego zlecenia. Ma zabić człowieka, korzystającego z programu ochrony świadków. Slav podejmuje wyzwanie, traktując je jak kolejny poziom w grze. Leci do Ameryki, w Las Vegas identyfikuje cel i dzień po dniu zbiera informacje na jego temat. Jako wytrawny gracz używa wszystkiego, czego nauczył się przed ekranem. Tylko czy wirtualne umiejętności okażą się wystarczające w starciu z realnym przeciwnikiem?

Las, Padurea/Suma, reż. Siniša Dragin (Rumunia/Serbia, 2014)

W 1947 roku Josip Broz Tito, prezydent Jugosławii, po raz pierwszy odwiedza Rumunię. Aby dać wyraz bratniej przyjaźni i przyszłej współpracy, gospodarze wręczają mu prezent w postaci obrazu XIX-wiecznego malarza, Iona Andreescu. Swego czasu jego prace wystawiane były na równi z pracami Maneta, Renoira i Moneta. Po latach ten podarunek zachwieje fundamentami dobrosąsiedzkiej przyjaźni. Obraz zatytułowany „The Leafless Forest” znajdzie się w samym centrum szpiegowskiej historii. Lekki i zabawny dokument, opowiadający historię z lat 60., kiedy to młody krytyk sztuki, Radu Bogdan, postanawia napisać monografię wielkiego malarza. Kiedy wreszcie otrzymuje zgodę jugosłowiańskich władz na sfotografowanie daru dla Tito i zdejmuje obraz ze ściany, odkrywa ukryty w nim… mikrofon! Ktoś podsłuchiwał Wielkiego Przywódcę…

Plemię, Plemya, reż. Myroslav Slaboshpytskiy (Ukraina, 2014)

Historia opowiedziana obrazem i językiem migowym, bez napisów czy lektora. Głuchy Sergey zaczyna naukę w szkole dla głuchoniemych. Na własnej skórze doświadcza brutalnych zasad, jakie rządzą w nowym miejscu. Przemoc, bezwzględność, napady, prostytucja – tak wygląda szkolna codzienność. Aby zostać przyjętym do plemienia i znaleźć się w ścisłej hierarchii, trzeba spełnić odpowiednie warunki. Biorąc udział w kilku udanych kradzieżach, Sergey zapracowuje na nową, lepszą pozycję. Awansuje i zostaje alfonsem. Ma teraz pod opieką dwie dziewczyny, obsługujące nocą kierowców ciężarówek. Zakochuje się w jednej z nich, która jest także dziewczyną szefa. Zaczną się potajemnie spotykać i wkrótce zostaną kochankami. To złamie wszystkie zasady i postawi ich w sytuacji bez wyjścia.

Wierszyki dla młodych pożeraczy, Rhymes for Young Ghouls, reż. Jeff Barnaby (Kanada, 2013)

Rok 1976, rezerwat Mi’kmaq. Aila, nastolatka, jak każde indiańskie dziecko poniżej 18 roku życia musi chodzić do miejscowej szkoły, która z powodu panującej tam przemocy oraz zaostrzonej dyscypliny przypomina bardziej więzienie. Po śmierci brata, samobójstwie matki i aresztowaniu ojca, trafia do wuja, który wciąga ją do narkotykowego biznesu. Jest w tym naprawdę dobra. Dzięki dochodom ze sprzedaży może płacić odrażającemu i sadystycznemu kuratorowi za przymykanie oczu na jej wagary. Ale kiedy ktoś kradnie jej ostatnie pieniądze a ojciec wychodzi na wolność, krucha równowaga jej świata legnie w gruzach. Wkrótce stanie przed wyborem: uciekać albo walczyć. Ale żaden Mi’kmaq nie ucieka… Prowadzona przez duchy swoich przodków Aila planuje zemstę.

Takie są zasady, Takva su pravila, reż. Ognjen Sviličić, (Chorwacja/Francja/Serbia/Macedonia, 2014)

Ivo jest kierowcą autobusu. Jego żona Maja jest gospodynią domową. Prowadzą ciche i spokojne życie na przedmieściach Zagrzebia. Pewnej nocy ich nastoletni syn, Tomica zostaje ciężko pobity na ulicy przez rówieśników, w wyniku czego ląduje w szpitalu. Będzie musiał przejść ciężką operację. Rodzice są zdani sami na siebie, bo policja nie chce się angażować w sprawę. Kilka najbliższych dni uzmysławia rodzicom, że ich świat fałszywego bezpieczeństwa właśnie runął. I postanawiają na nowo przyjrzeć się swojemu życiu i temu, w co wierzyli przez lata.

Lekcja, Urok, reż. Kristina Grozeva, Petar Valchanov (Bułgaria/Grecja, 2014)

W szkole w niedużym bułgarskim miasteczku uczy młoda nauczycielka, Nadieżda. Jest w szoku, kiedy pewnego dnia odkrywa, że w jej klasie jest złodziej. Od tej pory za wszelką cenę próbuje się dowiedzieć, kim jest, by dać mu lekcję o różnicy w czynieniu dobra i zła. Chce go nauczyć, jak wybierać w życiu właściwe rozwiązania a odrzucać te, które są moralnie wątpliwe. Wkrótce jednak, kiedy wierzyciel zwróci się do niej o szybki zwrot długu, sama stanie przed podobnym zagadnieniem. Jak rozwiąże kwestie moralności kiedy zmieni się perspektywa?

Paluszek, Samayou koyubi, reż. Lisa Takeba (Japonia, 2014)

Odkąd Ryosuke skończył 5 lat, był prześladowany przez Momoko – najbrzydszą dziewczynę w okolicy. Jej miłość była tak wielka, że zdecydowała się na operacje twarzy, by trafić w jego gust. Bez rezultatu. Pewnego dnia Ryosuke wikła się w romans z dziewczyną gangsterskiego bossa. Kiedy zdradzony dowiaduje się o tym, za karę obcina chłopakowi mały palec. Dziwnym zbiegiem okoliczności palec trafia do Momoko. Uszczęśliwiona dziewczyna używa go do sklonowania ukochanego. Ma go teraz tylko dla siebie… To tylko początek zwariowanej historii w stylu typowej dla Japonii mangi i anime, pełnej absurdów i zaskakujących zwrotów akcji.

Fragmenty opisów filmów pochodzą z katalogu z oficjalnej strony www.wff.pl.